De wonderen van de Natuur hier in Aussie - Reisverslag uit Melbourne, Australië van Manon Wintjes - WaarBenJij.nu De wonderen van de Natuur hier in Aussie - Reisverslag uit Melbourne, Australië van Manon Wintjes - WaarBenJij.nu

De wonderen van de Natuur hier in Aussie

Door: Manon W.

Blijf op de hoogte en volg Manon

11 Mei 2019 | Australië, Melbourne

De tijd gaat snel voorbij als je plezier hebt. Hier zorg ik dus ook voor nu ik hier in Australie zit. Ik ben erg goed bezig met mijn weekenden volproppen met van allerlei leuke uitstapjes of activiteiten. Sinds mijn laatste blog ben ik weer fijn een paar keer op pad geweest naar verschillende mooie plekjes en heb ik op een bijzondere manier mijn verjaardag gevierd.

Een van de hoogte punten van mijn afgelopen weken was toch wel de Great Ocean Road. Mijn intentie was om met een dag tour mee te gaan. Maar toen vroeg mijn baas of ik mee wilde met een twee daagse tour. Hier zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Het enige wat voor mijn eigen rekening was, was mijn verblijf en maaltijden. Maar ik mocht zelf iets kiezen dus koos ik een backpackers hostel in de buurt waardoor ik niet over mijn budget heen ging. De naam zegt het al het is een weg langs de grote oceaan met verschillende mooi plekjes waar je, je ogen bij uitkijkt. We begonnen bij Geelong beach. Het weer had er nog niet zoveel zin in en het was goed bewolkt. Maar gelukkig klaarde het mooi op. Geelong beach staat ook wel bekend met de vele houten poppetjes of beter gezegd ‘Bolders’. Maar houten poppetjes klinkt leuker. In totaal kun je er 104 vinden en als je opvalt zie je ook dat ze allemaal een konijnen tattoo hebben. Waarom dit was is me verteld maar ik ben het weer vergeten haha. Toen gingen we naar een plekje wat erg populair is bij surfers genaamd ‘Bells Beach’. Ook erg prachtig om te zien. Daarna gingen we naar een chocolade fabriek. Of beter gezegd een chocolade winkel. Allemaal leuk en aardig maar om 10 uur s’ochtends hoef ik nog geen chocolade te eten en vooral niet een uur daar rond hangen. Dit was dus even minder maar ja kon ik even rusten. We vervolgde onze weg naar ‘The split point light house’. Hier had je zoals je waarschijnlijk al verwacht ook een mooi uitzicht.
Een van de meest bekende plek van de Great Ocean Road is de ‘Twelve Apostles’. Dit was natuurlijk erg prachtig om te zien maar ik was meer verliefd geworden op de ‘Grotto’. Hier is een opening ontstaan in een rots doordat er door honderden jaren steeds water tegen aan ketsen. Als je er door heen kijkt zie je de oceaan. Het was echt prachtig. Tijdens onze tour gingen we ook nog op zoek naar Glow wormen. Die geven licht in het donker. Het moest dus donker genoeg zijn. Je kan je voorstellen als je in een bos loopt met alleen maar Chinezen die geen woord Engels spreken je ziet niet geen hand voor ogen, dat het wel spannend was om daar te lopen. Helaas niets gespot maar het was wel grappig om mee te maken haha. Great Ocean Road is echt een tour die je gedaan moet hebben als je naar Melbourne Australië gaat. Het is er zo mooi en je word zeker niet teleurgesteld.

Voor het eerst sinds 27 jaar was ik niet thuis op mijn verjaardag. Ik moet zeggen dit vond ik best lastig. Ik vind het altijd wel leuk om het te vieren met Tim, mijn vrienden en familie om me heen. Dit jaar was ik alleen. Nou ja niet helemaal alleen. Gelukkig heb ik al wat mensen leren kennen hier. Mijn verjaardag valt op de 24ste van maart, kwam het toch eens even goed uit dat er op de 23ste een boot feest was in de stijl van de jaren 20 ‘Great Gatsby’. Een tijdperk wat ik geweldig vind qua stijl en aankleding. Twee vrienden van mij Pratik en Ankur wilde wel met mij mee. De twee mannen dachten dat ik overdressed was met een veer op mijn hoofd maar toen we even later aan kwamen bij de boot waren zei juist underdressed. Het was echt zo leuk iedereen had zijn best gedaan om er fantastisch uit te zien. Het was een perfect oplossing om mijn nieuwe levensjaar in te gaan in een ander continent.
De volgende dag toen ik wakker werd had mijn lieve familie ook een berichtje geplaatst op facebook waar ze lang zal ze leven zongen en ze hadden er voor gezorgd dat ik een bosje bloemen kreeg op de dag zelf. Toch wel fijn dat er dan aan je gedacht word op zo’n dag.

Ik moet toegeven nu ik dit aan het schrijven ben is het al weer ander halve maand verder en er is zoveel gebeurd in de tussen tijd. Dat ik hoogstwaarschijnlijk veel dingen vergeet. Dus ik zal de hoogte punten vooral even noemen van de afgelopen weken.
Een van de dingen die ik heb gedaan is Wilson Promitory. Dit is in het zuidelijkste puntje van Victoria en het was zo prachtig. Het enige jammeren was het weer. Het was nogal mistig, koud, harde wind en het regende. Maar voor de rest was het echt zo mooi. Ook een paar leuke nieuwe meiden ontmoet waar we achteraf van de tour nog een keer mee uit eten gingen. In Wilson Prom beklommen we een berg genaamd ‘Mount Oberon’. Je had hier een prachtig uitzicht over de oceaan en plek om je heen. Maar omdat het zo hard waaide ( de wind is nog een tikkeltje erger boven op een berg) durfde ik niet zo goed te staan haha. Er waren zelfs mensen in de groep die zo snugger waren om te gaan springen. Nee met die wind ben bang dat ik dan weg waai hihi. Aan het einde van de tour gingen we nog wilde dieren spotten. We hadden geluk, er waren twee emu’s (grote lelijke vogels als je het mij vraagt, des al niet te min cool om te zien in het wild) een wombat echt te cute voor woorden. Beetje een mix tussen een hele grote cavia en een kleine beer. Verder zagen we natuurlijk nog Kangaroos die heerlijk aan het springen waren of aan het eten. Een geslaagde dag kun je dus wel stellen.
Een week voordat ik naar Wilson Prom ging had ik me al warm gelopen met een andere wandeling. Ik liep namelijk mee met een meet up groep bij Mt Buller. In de winter kun je in dit gebied skieën en snowboarden. Dit is ook wat het bedrijf waar ik stage loop aan bied. Maar in de maand April ligt er nog geen sneeuw en kun je er mooi wandelen. We beklommen alleen niet Mt Buller want dat had de groep de dag ervoor al gedaan vandaag deden we de berg erlangs genaamd Mt Sterling. De wandeling was zeker te doen niet zo pittig en als je aan de top bent voel je, je altijd voldaan. Het gevoel van ja, dit hebben we toch wel even gedaan. De groep was een mooi aantal we waren in totaal met 7 personen. Iedereen was gelukkig ook sociaal genoeg aangelegd om met elkaar te praten. Als nou niemand iets zou zeggen zou een beetje jammer zijn. 3 van de mensen waren zelfs erg professionele hikers. Ze wandelen ieder weekend wel twee verschillende paden. Kom ik aan met mijn paar Bukhansan en Elephant mountain. Maar ik heb de smaak wel te pakken en vind het heerlijk om me soms gewoon even helemaal af te zonderen van al die moderne technologie en dagelijkse drukte, om gewoon een wandeling te maken in de natuur wat natuurlijk nog waarderender is als het uitzicht fenomenaal is.

Naast de Mt Sterling hike waar ik aan mee deed door een meetup group ben ik ook met ‘Explore Melbourne’ Meetup naar een plek geweest, niet ver van Melbourne om de Milky way te bewonderen. Dit was zo’n prachtig gezicht we stonden op een soort voetbalveld( weet dit niet zeker aangezien het pikke donker was en overal lag kangaroo poep haha). Wanneer je omhoog keek kon je zover weg kijken. Er was ook letterlijk een weg in de sterrenhemel die van de ene naar de andere kant reikte. Vandaar de naam de Melkweg ;). Tijdens deze meetup maakte Arun de host een foto van ons met de sterren die we dan na afloop kregen. Het was echt zo mooi om te zien. Ook wist hij het een en het ander te vertellen over welke sterren we precies zagen.
Ik had zelfs geluk om de sterrenhemel zoals ik die maandag zag met de meetup nog 2x meer te kunnen bewonderen. Maar dan op een hele andere plek. Tijdens mijn werk toen het even rustig was en ik had niets te doen dacht ik even, ga eens kijken hoe duur tickets zijn naar Uluru. En waarempel ze waren zo goed koop voor aankomend weekend (vorige weekend om precies te zijn). Ik kon ze niet laten liggen. Dus even vrij gevraagd voor de vrijdag en heb de tickets daarna gelijk geboekt. Uluru stond al op de planning sinds mijn aankomst hier maar tijd en geld liet het niet helemaal toe. Nu is het toch gebeurd. Nu denk je misschien wat is in hemelsnaam Uluru??

Uluru is een rots in het midden van Australie en bevind zich in de Staat: Noordelijk Territorium en is een belangrijk deel van de oorspronkelijke bewoners van Australie de Aborigines. Voor de lokale Aborigines, de Anangu, is Uluṟu een belangrijke religieuze plaats. De rots is verbonden met hun mythologie, de Tjukurpa, ook bekend als Droomtijd. Alle facetten van de rots hebben een bepaalde betekenis en zijn met elkaar verbonden via de mythologie in de Tjukurpa. Bepaalde scheuren in de rots zijn voor de Anangu de overblijfselen van een strijd tussen twee mythologische wezens uit de Droomtijd. Het is dus niet zomaar een rots wat sommige mensen zeggen. Het is daadwerkelijk gewoon prachtig om te zien. Uluru bevind zich in het nationale park van Kata Tjuta.
De dag dat ik aankwam in op het Noordelijk territorium zijn we nog niet Uluru geweest. Het bevind zich namelijk in het midden van de Outback en is nogal een lange rit. Dus de eerste dat bestond vooral uit het rijden naar de eerste kampeer plek. Waar we onze spullen in de tent konden leggen en het eten konden voorbereiden. We moesten het eten zelf maken wat ik geen probleem vond dit paste wel leuk bij het hele concept. Hierbij moet je even bedenken dat je met 12 man staat. Dus ik dacht ik richt me de eerste avond wel op de vaat. Alles moest er toch een keer doorheen voor we het konden gebruiken en zo was ik nuttig bezig zonder dat ik mensen in de weg liep. Na het eten gingen we het kampvuur aan maken waar we even later om heen stonden. Maar voordat we dat deden namen we even de tijd om naar de sterrenhemel te kijken. Want ja, je raad het al hier kon je de melkweg ook zien. Het was prachtig ik had zelfs 3 vallende sterren gezien op een avond. Heerlijk om in weg te dromen.
De volgende ochtend moest we al om 5 uur opstaan we zouden namelijk om 6 uur verstrekken en van te voren moesten we ontbijten, de lunch klaar maken, onze spullen opruimen en alles weer in de bus laden. We kwamen namelijk niet meer terug op deze kampeer plek. Vandaag gingen we naar Kings Canyon. Dit was echt zo adembenemend om te zien. Het was nogal vroeg in de ochtend en om een wandeling te maken van ongeveer 4 uur lang was best wel pittig maar het was het zo waard. Ik was zelf ook helemaal niet bekend met de Kings Canyon dus dit was een leuke verassing. Onze tourguide Anna wist ook veel te vertellen over te natuur en omgeving wat erg interessant was. Heb zelfs naar een boom geluisterd waar je de water doorheen kon horen stromen. Erg grappig en als je hier niet van af weet, dan loop je er gewoon langs voorbij. Na de wandeling hadden we weer een lange rit voor de boeg en gingen we naar de volgende top locatie. Namelijk naar de Kata Tjuta. Om het gemakkelijk uit te leggen. Dit is een rij met rotsen langs elkaar die een verbintenis met elkaar vormen en ook een belangrijke rots voor de Anangu mensen. We bleven hier niet zo heel lang maar het was erg mooi om het van dichtbij te zien. In plaats van in de auto op een afstandje. Daarna gingen we door naar het cultureel centrum van den Anungu. Hier las je dingen over de geschiedenis van de anungu bevolking hoe zei vroeger leefde en dingen leerde. Ook kon je een paar vrouwen van de stam aan werk zien die een boomerang beschilderde. Zelf had ik bijna een souvenir daar gekocht maar toen ik goed keek zag ik dat het Made in China was en waarschijnlijk gewoon beschilderd was door de Anungu mensen. Was een beetje jammer dit.

Tussendoor aten we onze lunch die we eerder hadden gemaakt op in de bus en daarna gingen we naar een plek waar je Uluru kon zien met zonsondergang. Het was erg indrukwekkend hoe snel de rots van kleur veranderden. Natuurlijk was ik helemaal hotel de botel aangezien dit de eerste keer was dat we Uluru echt goed zag. Het was echt prachtig. Ondanks alle vervelende vliegen die daar waren was het een geweldige ervaring. Na afloop gingen we weer verder naar onze volgende kampeer plek. Deze avond gingen we BBQ’en waaruit je ook kon kiezen om kangaroo te eten. Dit schijnt best een normale delicatesse te zijn aangezien er teveel kangaroos zijn en het goed is dat er zo nu en dan opgejaagd word. Het was trouwens niet de eerste keer dat ik kangaroo at. Zoals de avond ervoor moesten we het eten zelf klaarmaken. Het ging nu iets gestructureerder dan de avond ervoor moet ik zeggen. We konden de tweede avond kiezen om in een tent te slapen (dit keer wel met een lampje in de tent) of buiten onder de sterren. Natuurlijk koos ik voor de tweede optie. En Deborah meisje met wie ik op trok tijdens de tour en een vader en dochter vonden dit ook een ervaring die ze niet wilde missen. We sliepen in een Swag. Dit is een soort bedje dat je uitrolt waar je, je slaap zak en deken in kan doen en dan ga je er zelf in liggen. Aangezien het in de outback nogal koud kan worden in de nacht is het belangrijk om warm te blijven. Nou ik moet zeggen ik had het niet koud en de sterrenhemel was weer even mooi als de nacht ervoor.

De volgende ochtend moesten we weer om 5 uur opstaan. De sterren waren nog vol aan de hemel toen we de bus een uur later in stapten. We gingen weer terug naar Uluru om daar de zonsopgang te bewonderen en om de rots heen te lopen. Waar je op sommige plekken ook tekeningen zag van de aboriginals. Leek een beetje op de tekeningen die je normaal in een film ziet dat de holbewoners hebben gemaakt. Was erg interessant om dat in het echt te mogen bewonderen. Begrijp me niet verkeerd de Anungu mensen die we zagen droegen normale moderne kledij. Maar de tekeningen waren natuurlijk ook al erg oud. Daarna zat onze reis erop en gingen we weer terug naar de moderne wereld met wifi en social media. Ik moet wel zeggen het is heerlijk om een weekend offline te zijn en je nergens druk om te hoeven maken.

Ik zal proberen iets sneller te zijn met mijn volgende blog dat die niet zo lang is. Morgen ga ik ook naar de Grampians een andere gebergte hier in Victoria maar daar vertel ik wel meer over de volgende keer!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Manon

6 maanden ben ik in Melbourne voor mijn stage. Tussendoor probeer ik zoveel mogelijk van Australië te zien en wil ik dit graag delen met jullie.

Actief sinds 11 Mei 2019
Verslag gelezen: 202
Totaal aantal bezoekers 864

Voorgaande reizen:

11 Mei 2019 - 31 December 2019

Mijn eerste reis

01 Februari 2019 - 08 Augustus 2019

Stage voor 6 maanden

Landen bezocht: